Çook eskiden bi zaman 129 hemcinsim haklarını ararken yanarak can verdi diye, o canların öldüğü günde göbek atarcasına, karnaval havasında kutlama yapılmasına anlam veremiyorum!
Boyunlarına mor fular takmış kadınların 'ohh ohh ne kadar güzel bi gün hadi 129 kaybın arkasından balon uçuralım' dercesine sokaklarda makaron dağıtmasını, evde annesiyle çatışma halinde olan, sırf saçı onunkinden daha güzel diye arkadaşına sinir olan kızların mor ojeli elleriyle çiçek uzatmasını, midem bulanarak hatırlıyorum şimdi!
Nedir bu sevincimiz?? Bilmeden kutluyoruz çok şeyi!
Bu bi helva kavurma durumu belki, ama şu an helva espirisini yapamayacak kadar yastayım göçen kadınlar için!!
Published with Blogger-droid v2.0.9
Çok mantıklı!
YanıtlaSilTabi mantıklı :)
SilEn azından kadınların yaşadıklarını duyurabilmek için birgün var. Onu da kutlamayalım es geçelim dersek, zaten neredeyse yok denecek kadar az olan farkındalık yaratma şansımızı bir de biz baltalamış oluruz.
YanıtlaSilİşin bir de bu boyutu var..
Farkındalık yaratmaya evimizden başlamalıyız!! Oğullarımıza anlatmalıyız ki kadınları büyüdüklerinde nasıl davranacaklarını bilsinler! Bi söz vardır 'bi erkek bi kadına prenses gibi davranıyosa bi kraliçenin elinde büyüdüğü içindir!!'
SilHem biz bile sadece bi günümüz olduğunu düşünürsek o bi günü de elimizden almak için uğraşırlar!! Hayır hergün bizim demeliyiz ki bizim olsun!
Aynen katılıyorum kardeşim.Senenin neden bir günü kadınların diğer 364 gün erkeklerin mi?
YanıtlaSilIşte biz kabul edersek bu gün bizim diye onlar da der 364ü bizim diye
Sil